Al sinds mijn tienertijd schrijf ik geregeld gedichten. Vaak om opgekomen gedachten en gevoelens een plek te geven. Na een lange tijd van niet schrijven, merkte ik dat ik het miste. Ik geef mezelf nu dan ook de ruimte om te ontdekken of ik het nog net zo fijn vind. Zoals je ziet is het
Gedicht: “Grenzen”
Make up
In mijn puberteit droeg ik bijna elke dag make-up. Voor mij was het meer dan alleen een routine, het was een manier om mezelf te uiten. Om controle te voelen in een wereld die vaak chaotisch en verwarrend was. Maar het was ook een masker. Een beschermlaagje tussen mij en de buitenwereld. Zeker na mijn
Een thuis
Lange tijd had ik geen idee hoe ik van een huis een thuis moest maken. Bij mijn ouders was het nooit veilig. Het voelde niet als een plek waar ik mezelf kon zijn, waar ik beschermd en geliefd werd. Het was een plek van spanning en onzekerheid iets wat me getekend heeft voor het leven.
Gedicht: “Toelaten”
Al sinds mijn tienertijd schrijf ik geregeld gedichten. Vaak om opgekomen gedachten en gevoelens een plek te geven. Na een lange tijd van niet schrijven, merkte ik dat ik het miste. Ik geef mezelf nu dan ook de ruimte om te ontdekken of ik het nog net zo fijn vind. Zoals je ziet is het
Opnieuw stoppen met nagelbijten
Na jarenlang gestopt te zijn met nagelbijten, ben ik er helaas weer mee begonnen. Het is er langzaam weer ingeslopen, vooral door stress, angst en verdriet. Oude gewoontes kwamen terug, en voor ik het wist, voelde nagelbijten weer normaal. Toch wil ik nu weer stoppen. Ik mis mijn lange nagels, niet alleen omdat ze er
Waakzaam zijn
Ik wil iets persoonlijks delen. Door dingen die ik vroeger heb meegemaakt, heb ik geleerd om altijd op mijn hoede te zijn. Altijd alert en bezig met wat er kan gebeuren. Het is lang mijn manier geweest om me veilig te voelen. Het is mijn vorm van grip houden op de sitaties die nog komen
Gedicht: “Schrijven”
Al sinds mijn tienertijd schrijf ik geregeld gedichten. Vaak om opgekomen gedachten en gevoelens een plek te geven. Na een lange tijd van niet schrijven, merkte ik dat ik het miste. Ik geef mezelf nu dan ook de ruimte om te ontdekken of ik het nog net zo fijn vind. Zoals je ziet is het
Opzoek naar nieuwe hobby’s
Wat doe je, als je fysiek niet meer alles gaat zoals je zou willen. Als je je actieve drukke leven steeds rustiger ziet worden. Wat doe je als dingen die eerst vanzelfsprekend waren, dat opeens niet meer zijn. Door mijn chronische ziekte merk ik dat ik sommige van mijn oude hobbys niet meer kan doen.
Terug naar mijn dagboek
Soms voel je dat het tijd is om opnieuw te beginnen. Niet omdat alles fout gaat; maar omdat je voelt dat je terug wilt naar iets wat ooit zo normaal was. En na lange tijd dit gevoel te hebben gehad, maar er niets mee te doen; besloot ik dat het anders moest. Want wachten tot
Gedicht: “De boom”
Al sinds mijn tienertijd schrijf ik geregeld gedichten. Vaak om opgekomen gedachten een plek te geven. Een tijdje geleden werd ik gevraagd om een gedicht te schrijven voor de gedichtenavond bij het zorgcentrum waar ik vrijwilliger bent. Omdat ik vaak uitkijk naar de boom die op de parkeerplaats staat. En het me opviel dat de