Na mijn eerste angsttandartsafspraak op mijn negentiende ben ik braaf blijven gaan. Elke controle, elke behandeling… ik was er. Niet zonder spanning, en zeker niet zonder tranen, maar ik ging. En dat was, en is, voor mij nog steeds een enorme overwinning. Waar ik vroeger jarenlang geen voet over de drempel van een tandartspraktijk durfde

Een glimlach van opluchting

Een glimlach vol angst
Zolang ik me kan herinneren, ben ik bang geweest voor de tandarts. Niet zomaar een beetje bang, maar echt verlammend bang. Mijn hart bonkte al in mijn keel als ik alleen maar een tandartspraktijk zag. Ik weet ook precies waar het vandaan komt. Toen ik nog op de basisschool zat, ben ik hard gevallen op

Gedicht: “Niet alleen”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Nagels gelakt – Nagelbijten #5
Vandaag heb ik iets gedaan wat ik al heel lang niet meer had gedaan: ik heb mijn nagels gelakt. Dat klinkt misschien als iets kleins, maar voor mij voelde het als een mijlpaal. Het is de eerste keer in lange tijd dat mijn nagels lang genoeg zijn om überhaupt te lakken, zonder dat ik eerst

Meer uit het leven halen
Soms heb je van die momenten waarop je ineens denkt: “Is dit het nou?” Niet per se vanuit ontevredenheid, maar met een eerlijkheid naar jezelf. Zo’n moment had ik laatst. Het zette voor mij veel dingen in een ander licht. Het zorgde ervoor dat ik op een nieuwe manier naar het leven ging kijken. Alsof

Gedicht: “Ik blijf bestaan”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Ik was overmoedig
Ik dacht dat het wel weer kon. Reizen met de scootmobiel, de trein nemen, meedoen aan een vergadering. Niet omdat ik me zo goed voelde, maar meer omdat ik zo graag weer wilde. Weer meedoen, weer iets betekenen, weer even “normaal” zijn. Maar boy… wat had ik het onderschat. Toen ik in Roermond aankwam, was

Een georganiseerde chaoot
Soms noem ik mezelf een georganiseerd chaoot. Klinkt misschien tegenstrijdig, maar het past precies bij hoe ik mij voel. Van binnen kan het stormen; druk, veel ideeën, duizend dingen tegelijk. En toch… als je mijn huis binnenloopt, is het op het eerste gezicht altijd netjes. Alles heeft een vaste plek! Elk bakje, elk laatje, elk

Gedicht: “Zomernachten”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Kleine overwinningen – Nagelbijten #4
De afgelopen weken waren lastig. Na mijn terugval had ik gehoopt dat ik meteen weer de draad kon oppakken, maar eerlijk? Dat lukte niet. De eerste weken kon ik mezelf er maar moeilijk van weerhouden om te bijten. De drang was sterk, vooral op momenten van stress of verveling. Het voelde alsof ik steeds opnieuw