Lieve medebreier uit de trein, Wat een toevallige, maar vooral bijzondere ontmoeting was dat afgelopen woensdag. Daar zaten we dan, tegenover elkaar in de trein, allebei met een bol wol en breinaalden in onze handen. Het duurde niet lang voordat onze ogen elkaar kruisden en we elkaar aankeken en moesten lachen. Want hoe vaak zie

Waar breinaalden verhalen breien

Gedicht: “Het koude glas”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Chapter 32
Vandaag ben ik jarig. 32 jaar. En hoewel dat een mijlpaal is, voelt het voor mij dubbel. Een verjaardag is voor veel mensen een dag van gezelligheid, taart en cadeautjes. Voor mij is het vaak ook een dag vol herinneringen die ik liever niet had. Want eerlijk is eerlijk: verjaardagen zijn voor mij nooit “normaal”

Van zonnebril naar plaid in recordtempo
De laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik denk: is de lente/zomer nu alweer voorbij? Voor mijn gevoel heb ik er dit jaar amper van kunnen genieten. Er is zoveel gebeurd en zoveel wat mijn aandacht en energie vroeg, dat het mooie weer een beetje langs me heen is gegleden. Geen lange avonden buiten,

Gedicht: “Getrippel van geluk”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Stilte boven lichtjes
De kermis is weer in de stad. Normaal gesproken is dat iets waar ik toch op z’n minst één keer even langs ga, al is het maar voor een rondje of voor een lekkere portie churros. Maar dit jaar is het anders. Vandaag is de laatste dag van de kermis, en ik ben er nog

De spagaat tussen doorgaan en willen vluchten
Vandaag is voor mij zo’n dag waarop ik de spanning al voel voordat hij echt begonnen is. Ik heb meerdere afspraken in het ziekenhuis en merk aan alles dat mijn lijf en hoofd daar onrustig van worden. Ik heb vannacht slecht geslapen. Niet omdat ik ergens concreet over lag te piekeren, maar meer door een

Gedicht: “Verlamd van angst”
Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat

Een stem voor mijn “jongere” ik
Ik merk steeds vaker hoe leuk en fijn ik het vind om dingen te doen voor de cliëntenraad. Het geeft me het gevoel dat ik echt iets kan betekenen. Dat ik er niet alleen voor mezelf zit, maar ook voor anderen. En stiekem ook een beetje voor mijn jongere ik, die zich vroeger vaak niet

Achter de schuifdeur
Soms zijn er kleinde dingen die voor mij groot voelen. Voor mij is dat slapen met een dichte slaapkamerdeur. Klinkt misschien simpel, maar dat is het voor mij absoluut niet. Mijn slaapkamer loopt uit op de woonkamer, en zolang de schuifdeur openstaat, kan ik alles een beetje overzien. Zodra de deur dicht is, voelt het
