Titel van het boek: Bonbons als ontbijt
Auteur: Pamela Moore
Uitgever: Gibbon
Aantal pagina’s: 301
Aantal sterren: 4 sterren
Achterflaptekst:
Haar naam is Courtney Farrell. Ze heeft groene ogen en ze is vijftien jaar oud. Haar vader is een rijke uitgever in New York, haar moeder een goed geconserveerde, maar werkloze Hollywoodactrice die om elf uur martini’s serveert en om twaalf uur het ontbijt.
Als de dure kostschool haar wegstuurt, begint voor Courtney een ander leven. Haar eerste schreden op het pad van de volwassenheid brengen haar in aanraking met drank, geldgebrek, tanende roem, de klassen maatschappij, homoseksualiteit, liefde – of is het hunkering? Courtney en haar vriendinnen worden heen en weer gekaatst tussen uitbundige vrolijkheid en diep depressieve gevoelens. En nergens chocolade te bekennen.
Eigen mening:
Door de achterflap van het boek wist ik gelijk dat ik dit boek wilde lezen. Op de een of andere manier greep het leven van Courtney me aan. Ik wilde weten hoe het leven voor haar was met de depressie die ze had. Ik wilde weten hoe zij ermee omging in de tijd waarin het boek zich afspeelt.
Zo waande ik me in dit boek voor even in de jaren 50. Een tijd die ik altijd interessant heb gevonden, maar alleen maar kende van de verhalen van mijn oma. Bij het openslaan van dit boek merkte ik gelijk de prettige schrijfstijl van de schrijfster. Het zorgde ervoor dat het boek zich makkelijk weg las.
Wel is het een boek waar ik even in moest komen. De tekst die geschreven is in het boek is soms “zwaar”. De zware gebeurtenissen maken het aan de ene kant interessant. Echter zorgde het er ook voor dat ik soms het boek even aan de kant moest leggen zodat ik er even over na kon denken.
Al met al vind ik Bonbons als ontbijt een goed en aangrijpend boek. Ik vond het erg interessant maar op sommige momenten ook een beetje heftig.
Disclaimer: In het verleden schreef ik boekrecensies voor Onlybyme.nl Deze recensie is dan ook gebaseerd op mijn eerder geschreven recensie die je HIER kan lezen.