Titel van het boek: Boekentip: Mijn jaren bij de politie
Auteur: Ellie Lust
Uitgever: Ambo/Anthos
Publicatiedatum: 12 november 2019
Aantal pagina’s: 192
Aantal sterren: 5 sterren
Achterflaptekst:
In Mijn jaren bij de politie vertelt Ellie Lust, Nederlands populairste ex-politievrouw, openhartig en eerlijk over de ruim dertig jaar dat ze bij de politie in Amsterdam werkte. In die jaren deed Ellie Lust ervaring op met bijna alle facetten van het politievak. Als motoragent reed ze rondjes over de Amsterdamse ring, als wijkagent zag ze van dichtbij de ellende in Amsterdam-West, als oprichter van Roze in Blauw verzette ze zich tegen het antihomogeweld en als woordvoerder van de politie was ze betrokken bij de meest spraakmakende zaken van Nederland.
Mijn jaren bij de politie gaat niet alleen over al die gebeurtenissen en hoe zij en haar collega’s daarmee omgingen, maar ook over haar ontwikkeling als mens en als agent door de jaren heen. Ellie Lust vertelt haar verhalen zoals we van haar gewend zijn: duidelijk, no-nonsense en met humor. Als het over de Nederlandse politie gaat hebben de meeste mensen hun mening al klaar, maar in dit boek horen we de verhalen van binnenuit, gaan gesloten deuren open en zijn politieagenten niet alleen uniformen, maar vooral mensen.
Eigen mening:
Door haar deelname aan twee seizoenen van Wie is de mol heeft Ellie lust een speciaal plekje in mijn hard veroverd. Ik vind haar een open, spontaan en leuk persoon. En na het luisteren van haar podcast kwam ik erachter dat dit boek geschreven had. Die moest ik natuurlijk ook lezen. In dit boek neemt Ellie lust je mee door haar jaren bij de politie. Van het straten van de politieopleiding, tot haar gedwongen niets blijft onbesproken. Op een persoonljike manier, met zelfreflectie en humor kom je steeds meer over haar te weten. Waarna je langzaam de persoon achter het politieuniform leert kennen.
Ik raakte onder de indruk van de vele gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt. En de manier hoe ze daar mee om gaat. Uit alles wat ze meegemaakt heeft; probeert ze een les te trekken. Ook het feit dat ze zich jarenlang heeft ingezet voor Roze in blauw vind ik supper. Ze heeft het echt op de kaart gezet; en er hopelijk voorgezorgd dat er een gedragsverandering plaats heeft gevonden binnen de politie.
Zoals je al kan lezen, ben ik onder de indruk van dit boek. Ik vond het een heerlijk boek om te lezen, en ik had het dan ook zo uit!