Titel van het boek: Familiegeheimen
Auteur: Astrid Holleeder
Uitgever: AW Bruna
Publicatiedatum: 15 oktober 2020
Aantal pagina’s: 339
Aantal sterren: 4 sterren
Achterflaptekst:
‘De ongezonde manier waarop wij van jongs af aan getraind waren in het bewaken van geheimen, vormde de vruchtbare grond voor ons leven na dat met mijn vader.’
In Familiegeheimen vertelt Astrid Holleeder openhartig en meeslepend over het leven dat zij en de andere leden van de familie – moeder Stien, dochter Miljuschka, zus Sonja en haar kinderen Richie en Francis – leiden, voor en tijdens het proces tegen Willem Holleeder. Maar vooral is er ruimte om na te denken over een leven daarna. Hoe neem je afscheid van een gezinslid? Hoe leef je met gevoelens van schuld, angst en verraad; hoe verhoud je je in een nieuwe gezinsformatie tot elkaar en tot de buitenwereld, en hoe kijk je naar de toekomst?
In gesprekken met haar therapeute geeft Astrid Holleeder volledige openheid over haar diepste zielenroerselen, en zijn we getuige van de hernieuwde band met haar dochter Miljuschka, over wie ze nog niet eerder schreef.
‘Splitsen komt doordat je niet geleerd hebt een mens in zijn totaal te ervaren, met zijn goede en zijn slechte kanten, en toch het vertrouwen te behouden.’
‘Wat ga je nu doen?’ ‘Even naar Mil. Ik moet haar een vraag stellen, die ik haar nog niet heb durven stellen. En dan kan ik verder met mijn leven.’
Eigen mening:
Familiegeheimen is het derde deel van de trilogie die begon met Judas en Dagboek van een getuige. In dit laatste deel duikt Astrid Holleeder nog dieper in haar eigen leven, en dat van haar familie. Waar de eerdere boeken vooral gingen over overleven, veiligheid en gerechtigheid. Draait dit boek om verwerking, inzicht en loslaten.
Wat ik ontzettend indrukwekkend vond aan dit boek, is de openhartigheid waarmee Astrid vertelt over haar innerlijke strijd. Ze gaat in gesprek met haar therapeute. Als lezer krijg je een intiem inkijkje in haar gedachten, angsten en het schuldgevoel waarmee ze jarenlang heeft rondgelopen. Het is rauw en eerlijk, en dat maakt het zo menselijk!
Een groot thema in dit boek is de ongezonde gezinsdynamiek waarin geheimen jarenlang werden weggestopt. Het is pijnlijk om te lezen hoe dat gedrag generaties lang is doorgegeven. Al is het tegelijk mooi om te zien dat Astrid het patroon wil doorbreken. De hernieuwde band met haar dochter Miljuschka is een krachtig onderdeel van dat proces. Voor het eerst vertelt ze echt over hun relatie, en dat maakt diepe indruk.
Wat mij ook in dit deel opnieuw opviel (net als bij Dagboek van een getuige) is hoeveel zelf moet worden geregeld voordat er hulp of bescherming komt. Hoewel het boek meer gaat over de emotionele kant van het verhaal, blijft dat schrijnende contrast voelbaar: je bent je leven niet zeker, maar je moet wel zelf het initiatief nemen om veilig te kunnen leven. Familiegeheimen is een persoonlijk pleidooi voor een leven in vrijheid. Niet langer geleid door angst, schuld of de daden van anderen; maar door liefde, verantwoordelijkheid en hoop.
Meer boeken van Astrid Holleeder:
– Deel 1: Judas
– Deel 2: Dagboek van een getuige