Titel van het boek: De dagen die komen
Auteur: Melissa Da Costa
Uitgever: Manteu
Publicatiedatum: 22 oktober 2024
Aantal pagina’s: 288
Aantal sterren: 5 sterren
Achterflaptekst:
Amande had nooit gedacht dat pijn zo intens kon zijn. Ze trekt zich terug in een afgelegen huis in Auvergne om haar verdriet ten volle te beleven.De dagen volgen elkaar op, de zon schijnt uitbundig, maar Amande ziet het niet. Wanneer ze bij toeval op de tuinkalenders van de voormalige bewoonster van het huis stuit, besluit ze de oude, verwaarloosde tuin nieuw leven in te blazen. Met behulp van de handgeschreven aantekeningen van mevrouw Hugues gaat Amande aan de slag. In de loop van de seizoenen put ze uit dit contact met de aarde de kracht om opnieuw te bloeien en zich open te stellen voor unieke ontmoetingen. En elke nieuwe dag wordt weer een belofte voor de toekomst. In deze moedige en emotionele roman nodigt Mélissa Da Costa ons uit om onze zintuigen en ons hart wijd open te stellen.
Eigen mening:
In de dagen die komen neemt Mélissa Da Costa de lezer mee op een ontroerende reis van rouw, stilte en heling. We maken kennis met Amande, een vrouw die getroffen is door een intens verdriet en zich terugtrekt in de rust van de Auvergne. Daar, omringd door stilte en natuur, probeert ze haar leven weer vorm te geven.
Wat begint als een periode van isolatie, verandert langzaam wanneer Amande een oude tuinkalender ontdekt, vol handgeschreven notities van de vorige bewoonster. Deze vondst wordt het begin van een stille, maar diepe verandering. Terwijl ze de verwaarloosde tuin nieuw leven inblaast, begint ook zijzelf weer langzaam te bloeien.
Da Costa schrijft met gevoel en respect over het proces van rouw. Ze laat zien hoe troost kan schuilen in kleine dingen; aarde tussen je vingers, het ritme van de seizoenen, of een onverwachte ontmoeting. De natuur speelt een hoofdrol in het verhaal en werkt als een spiegel voor de innerlijke groei van de hoofdpersoon. Dit is geen roman vol actie of spanning, maar juist een verstild verhaal dat tijd en aandacht vraagt. Het is een ode aan traagheid, aan verdriet durven voelen, en aan hoop die langzaam terugkeert.
Andere boeken van Melissa Da Costa:
– Al het blauw van de hemel