Titel van het boek: De Franse Dochter
Auteur: Soraya Lane
Uitgever: Oceaan
Publicatiedatum: 4 februari 2025
Aantal pagina’s: 288
Aantal sterren: 3 sterren
Achterflaptekst:
Londen, heden. Blake kijkt vol verwondering naar het stukje zilveren suède dat vastzit aan een verbleekt ontwerp van een jurk. Het was achtergelaten voor haar grootmoeder in Hope’s House, een tehuis voor ongehuwde moeders. Nu haar geliefde grootmoeder is overleden, zijn de prachtige stof en de handtekening van de ontwerper de enige aanwijzingen over Blake’s biologische familie die ze bezit. Zal ze in staat zijn haar familieverhaal te ontrafelen?
Parijs, 1937. Evelina heeft er alles aan gedaan om haar droom te verwezenlijken, en nu is het zover. Heel Parijs praat over haar nieuwe collectie. Wanneer ze Antoine ontmoet – niet alleen de perfecte zakenpartner maar ook de man van haar dromen – lijkt de wereld aan haar voeten te liggen. Maar achter de façade beginnen zich de eerste barsten te vormen…
Eigen mening:
In De Franse dochter wordt je meegenomen in een verborgen geschiedenis van een familie. In dit boek volgen we Blake, die na het overlijden van haar geliefde grootmoeder op zoek gaat naar antwoorden over haar familie. Haar enige aanwijzing: een stukje zilveren suède en een verbleekt ontwerp van een jurk. Tegelijkertijd maken we kennis met Evelina, een jonge modeontwerpster in Parijs in 1937. Ze is vastbesloten om haar dromen waar te maken. Als ze Antoine ontmoet, lijkt alles op z’n plek te vallen. Maar langzaam worden de schaduwen achter haar succes zichtbaar, en staat ze voor keuzes die alles kunnen veranderen.
Eerlijk gezegd vond ik het verhaal op sommige momenten wat voorspelbaar. Dat haalde af en toe mijn leesplezier wat weg, omdat ik al aanvoelde welke kant het op zou gaan. Toch bleef ik nieuwsgierig genoeg om door te lezen, en daar ben ik blij om. Want ondanks de voorspelbaarheid wist het verhaal me tegen het einde toch te raken. De emoties, de verbondenheid tussen heden en verleden, en de sterke vrouwen in beide tijdlijnen maakten dat ik het boek uiteindelijk met een goed gevoel heb dichtgeslagen.
De sfeer van het oude Parijs is mooi beschreven, en Blake’s zoektocht voelde oprecht en menselijk. Zoals bij de eerdere delen is het knap hoe de twee verhalen langzaam samenkomen. Dat geeft het geheel toch weer iets bijzonders. De Franse dochter is misschien niet mijn favoriete deel uit de serie, maar het is zeker de moeite waard. En ondanks mijn twijfels kijk ik toch alweer uit naar het volgende boek.
Meer boeken van Soraya Lane:
– De verloren dochters – Deel 1: De Italiaanse dochter
– De verloren dochters – Deel 2: De Cubaanse dochter
– De verloren dochters – Deel 3: De Griekse dochter
– De verloren dochters – Deel 4: De Zwitserse dochter
One thought on “Boekentip: Soraya Lane – De Franse Dochter”