Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat me opvalt in het dagelijks leven. Na jaren geen gedichten meer te hebben geschreven, heb ik deze hobby weer opgepakt. Met mijn gedichten probeer ik te luisteren naar wat er in mij opkomt. Elk gedicht is eerlijk en komt recht uit mijn hart. Ik hoop dat anderen zich erin herkennen, geraakt worden of er even bij stil blijven staan. Zoals je ziet is het me gelukt om een nieuw gedicht te schrijven wat ik graag met jullie wil delen!
Verlangen:
In stilte komt de ochtend zacht,
een nieuwe dag, een stille kracht.
We wandelen door mist en licht,
de toekomst nog geen helder zicht.
Een hand dichtbij, een warme blik,
maakt zware dagen minder dik.
Nabijheid groeit in elke dag,
als een zaadje hoop; dat verder mag.
We dromen zacht van morgen weer,
van zon en rust, een open sfeer.
Geen haast, geen race, alleen vooruit,
stap voor stap, al lijkt het luid.
De weg is lang, soms krom of klein,
maar elk moment kan lichter zijn.
Want samen dragen wij de tijd,
vol hoop, vol kracht, vol tederheid.