Gedichten schrijven is voor mij een manier om stil te staan bij wat ik voel en meemaak. Woorden helpen mij om emoties, gedachten en herinneringen een plek te geven. Soms komt een gedicht voort uit een mooi moment, soms uit iets moeilijks. Het kan gaan over liefde, verlies, hoop, of gewoon over iets kleins wat me opvalt in het dagelijks leven. Na jaren geen gedichten meer te hebben geschreven, heb ik deze hobby weer opgepakt. Met mijn gedichten probeer ik te luisteren naar wat er in mij opkomt. Elk gedicht is eerlijk en komt recht uit mijn hart. Ik hoop dat anderen zich erin herkennen, geraakt worden of er even bij stil blijven staan. Zoals je ziet is het me gelukt om een nieuw gedicht te schrijven wat ik graag met jullie wil delen!
Vluchten:
Ik ren door de stilte,
voorbij elke muur,
mijn hoofd zit vol gedachten,
mijn hart blijft vol met vuur.
Ik doe of ik lach,
ik doe of ik leef,
maar diep van binnen,
zijn mijn gevoelens scheef.
Ik vlieg in mijn hoofd,
naar een plek zonder pijn,
waar niemand mij vind,
waar ik even mag zijn.
Geen vragen, geen tranen,
geen zwaar gevoel,
alleen maar rust,
dat is mijn doel.
Het achtervolgt me,
telkens weer,
alsof mijn gedachten fluisteren,
hier ben ik weer!
Je kunt niet voor altijd,
de waarheid ontlopen,
je moet ooit de deuren,
van binnenuit slopen.
Maar voor nu, heel even,
kies ik voor vlucht,
voor stilte, voor schaduw,
voor een innerlijke zucht.
Tot ik weer durf te staan,
vol licht en kracht,
en mezelf in de ogen kijk,
zachtjes en zacht.