Mijn verjaardag kreeg dit jaar een onverwacht lichtpuntje. Zoals ik eerder al deelde, ismmijn verjaardag, voor mij niet de makkelijkste dag van het jaar. Er hangt altijd een bepaalde spanning omheen door herinneringen aan vroeger. Maar ook door wat het met me doet, en doordat ik me op die dag vaak een beetje alleen voel. Maar dit jaar was er iets wat het verschil maakte: de Blijmaakertjes_verjaardagspost.
Door dit prachtige initiatief (op instagram) kreeg ik ruim dertig kaartjes toegestuurd. Dertig! Alleen al het idee dat zoveel mensen de moeite hebben genomen om iets liefs te schrijven, voelt onwerkelijk. Mijn brievenbus is nog nooit zo vrolijk geweest. En eerlijk? Het maakt(e) me echt blij!
De kaartjes waren stuk voor stuk hartverwarmend. Sommige van mensen die ik ken via social media, anderen van (voor mij) onbekenden. Toch voelde het alsof ze mij wel (een beetje) kenden. Door de lieve woorden, de warme wensen, en de zorg waarmee de kaartjes waren uitgezocht. Er zaten vrolijke, grappige en ontroerende bij, en samen zorgden ze ervoor dat ik me, ondanks alles, toch een beetje jarig voelde! Wat me het meest raakte, was dat gevoel van gezien worden. Dat er mensen zijn die even aan je denken, zonder dat ze daar iets voor terug verwachten. Dat ze de moeite nemen om iets te sturen, gewoon om een glimlach te brengen.
Van alle kaartjes die ik kreeg, heb ik inmiddels twee slingers gemaakt. Ze hangen nu in mijn woonkamer. Kleurrijk, vrolijk en vol lieve woorden. En elke keer als ik ernaar kijk, word ik er weer even aan herinnerd dat er meer mensen aan mij denken dan ik soms doorheb. Bovendien staan ze ook gewoon heel gezellig. En het geeft me een warm gevoel van binnen. Alsof er even een beetje zon door de wolken heen breekt. Dus aan iedereen die een kaartje stuurde, of die deel uitmaakt van dit prachtige initiatief: dankjewel. Jullie hebben iets gedaan wat misschien klein lijkt, maar voor mij een wereld van verschil maakte! Dankjewel dat je de moeite neemt om dit te lezen. Het betekent veel voor me.
Liefs,
Sharon Roos