Soms heb je van die momenten waarop je ineens denkt: “Is dit het nou?” Niet per se vanuit ontevredenheid, maar met een eerlijkheid naar jezelf. Zo’n moment had ik laatst. Het zette voor mij veel dingen in een ander licht. Het zorgde ervoor dat ik op een nieuwe manier naar het leven ging kijken. Alsof iemand even op pauze drukte, en ik echt ging nadenken. Gevolgd door het besef: dit moet anders, ik wil meer uit het leven halen. Ik wil niet blijven hangen en maar gewoon doorgaan. Ik moet iets veranderen, en om dat te doen moet ik (opnieuw) uit mijn comfortzone stappen.
Nadat vrienden aan mij gevraagd hadden wat ik echt nog gedaan wil hebben in het leven, en het feit dat ik ze daar geen antwoord op kon geven, dacht ik terug aan iets wat ik jaren geleden had. Er was een tijd waarin ik een Day Zero-Project had. En geloof het of niet, als tiener was ik daar fanatiek mee bezig. Ik had lijsten vol dromen, grote plannen en kleine avonturen. Het was de reden dat ik jaren geleden een blog was begonnen.
Maar ja… dan word je ouder. Het leven verandert, ik werd chronisch ziek. Dingen schoven naar de achtergrond en ik moest me voornamelijk blijven aanpassen aan steeds veranderende realiteit. Die lijsten? Die vergat ik. Andere dingen kwamen ervoor in de plaats. En dat is oké, maar ergens begon het te knagen. De laatste tijd voel ik sterk dat ik meer uit het leven moet halen. Dat ik mezelf opnieuw wil uitdagen, buiten mijn comfortzone wil stappen, nieuwe ervaringen wil opdoen en bewustere keuzes wil maken. En toen dacht ik: waarom niet weer nieuwe lijsten maken?
Dus: ja! Ik ga opnieuw beginnen. Een verse bucketlist. En een nieuw Day Zero-project. Het wordt geen standaard afvinklijst, maar een lijst om mijn leven bewuster en voller te leven. Niet te wachten tot ooit, maar te beginnen bij vandaag. Met de ervaring van nu, en dezelfde nieuwsgierigheid als toen ben ik klaar om te starten. Ik weet nog niet precies wat er allemaal op de lijst komt al is het begin al gemaakt.
Wat ik wel weet is dat ik jullie weer wil meenemen in het proces. Net zoals vroeger. Omdat ik geloof dat we elkaar kunnen inspireren, uitdagen en misschien zelfs samen dingen kunnen afvinken. Dus… hou je vast, want ik heb er zin in! Dankjewel dat je de moeite neemt om dit te lezen. Het betekent veel voor me.
Liefs,
Sharon Roos